10ª TEMPORADA.
FACEBOOK / CORREO: sopadepoetes@yahoo.es
envío de material: a/a sopa de poetes. rúbrica editorial. carrer castella, 27. 08820 el prat de llobregat

lunes, 14 de septiembre de 2009

las avispas de papá

[ la casa. el día que a papá le picaron las avispas ]

el otro día, en el pueblo, papá cogió una regadora azul. dentro había un panal de avispas. se rompió y le picó una, en el brazo. sin miedo, papá iba a lo que iba, a utilizar la regadora. revoloteaban veinte, treinta avispas junto a él. no se amedrentó. le picó otra, esta vez en el pecho. siguió a lo suyo. se aplicó barro como toda respuesta, continuó preparando el instrumento para regar. regar era lo importante y que las avispas pican él ya lo sabe. admiro esa valentía. valiente por sabido.

por la noche, a papá le entró esa tos que a él le entra. que le puede. que no sabe nombrarla como nombra a las avispas. ahí se siente indefenso, cobarde.

las avispas y la tos, bien pudiera ser esto la poesía.

òscar

4 comentarios:

PÁJARO DE CHINA dijo...

Sí, lo valiente por sabido y porque vamos al barro y lo que importa es otra cosa. Lo temido aunque sea sabido, porque no sabemos con qué barro pararlo y porque no vemos otra cosa que no sea lo que nos da miedo. Sí que es poesía eso, quizá ahí este todo.

besos,

tu M.

soperos dijo...

mi padre es muy burro muy burro y muy bestia muy bestia, quizás por eso...

besos,
ò.

PÁJARO DE CHINA dijo...

Entonces es un sabio.

soperos dijo...

creo que sí.

ò.

aquí, ahora

website counter

GRÀCIES

sopa de poetes

Creative Commons License

VI premi reconeixement cultural del baix llobregat

VI premi reconeixement cultural del baix llobregat
centre d'estudis comarcals del baix llobregat (clic imatge per veure video)

Archivo del blog

google analytics