10ª TEMPORADA.
FACEBOOK / CORREO: sopadepoetes@yahoo.es
envío de material: a/a sopa de poetes. rúbrica editorial. carrer castella, 27. 08820 el prat de llobregat

sábado, 30 de enero de 2010

sin título


el recorrido del sol en el cielo
lo que yo veo se diga como se diga
es idéntico al de hace un año
idéntico

el sol ahí y la tierra haciendo
su danza alrededor
como hace un año

acaso la única diferencia
sea que el número de palomas
no me cuadra.


òscar

10 comentarios:

Anay dijo...

En la diana, Òscar.

Un beso.

A.

PÁJARO DE CHINA dijo...

no, no podrías haberle puesto un título ... tiene la potencia de un cuadro abstracto.

(en alguna página de The Catcher in the Rye, de Salinger, está esa mancha imprevisible de luz en el charco que, como el número de palomas, lo cambia todo ...)-

besos,

tu M.

PÁJARO DE CHINA dijo...

p.s.: quiero que Anay tenga un blog.

soperos dijo...

hay que dar las gracias a las palomas, a anay, a mariel y a la petición de mariel respecto al blog de anay...

con cariño,
ò.

Stalker dijo...

Hoy te quiero decir algo muy tierno: que te comas los cojones, hombre.

(aunque los demás, no, sé que tú pillas la ternura de este gesto, que es mi réplica a lo que me dedicaste el otro día, aquello de los cerdos...)

soperos dijo...

riquísimos, querido hermano búfalo. me los acabo de comer. la voz me viró a blanca pero no importa. oye, y que me he quedado lleno, eh...

lo dicho, te quiero,

ò.

soperos dijo...

chego da rua.

eu queru tudo.

ao blogue de anaý, muita emoçao...

as turmas, nâo, pois ja foram degostadas pro pròprio eunuco, o terreiro do paço.

divindades, passarinhos, pessoas da china, pretas mulatas, belos marrâos...

obrigado, mais que obrigado, gostoso de admiraçao.

amor e praia, tudo.

pepâo

Stalker dijo...

Pepâo:

Vocé é o coraçao de Jesus, sabeu? O coraçao feito nas janelas da alegria con la sua mocedade ligeira; que nâo seja sozhino jamais, eu prego aos deuses; seja vocé menino-das-ruas-forever, gostamos muito de lembranças suas, dos seus viajens, ainda nas lonjuras do norte remoto: vocé sabe ordenhar a vaca da vida, sabe onde se enfiar con a nobre galhardia dos fijodalghinos: enxuto, casto, elegante, verbo preciso,

seja vocé el bendito dos necessitados, para vocé nosso olhar menesteroso, a oraçao do menino Deus

às ordens,

Stalkercinho

soperos dijo...

anda que no es bonito ni nada el portu, y si ya asistes a esta conversaçaô entre estos dos ganapias ni os cuento

besos,
ò.

pepe dijo...

até irmao stalker, com tudo rispeito, ja que falamos de vísceras...depois de coraçao do jesus -imagem per mim escangotada da infância-, devo ser tambem ao meu parescer fígado moruno, que a mia mâe me dava de meninho en abundância. e

ran os miúdos o menudilhos, mistura de tudos os íntimos rodeios e adentros.


lhe agradeço muito, doctor stlakercinho, a suas formosas palavras.

e acabarei aceitando suos louvores com una frase feita: por maior que seja a tempestade, o sol sempre volta a brilhar...

muito obrigadinho,
dom pepâo do pâo de açúcar

aquí, ahora

website counter

GRÀCIES

sopa de poetes

Creative Commons License

VI premi reconeixement cultural del baix llobregat

VI premi reconeixement cultural del baix llobregat
centre d'estudis comarcals del baix llobregat (clic imatge per veure video)

Archivo del blog

google analytics